වනක්කුවත්ත වඩුගේ දොන් ඇල්බට් පෙරේරා නොහොත් ඩබ්. ඞී. අමරදේවයන් වර්ෂ 1927 දෙසැම්බර් මස 05 වන දින මොරටුවේ දී උපත් ලැබීය. උත්තර භාරතීය රාගධාරී සංගීතයෙන් සිංහල ගීත ක්ෂේත්රය පෝෂණය කළ ඩබ්. ඞී. අමරදේවයන් සිංහල සංගීතයේ මුදුන් මල්කඩ බදුය. සිතාරය, තබ්ලාව, හාමෝනියම වැනි ශාස්ත්රීය සංගීත භාණ්ඩ එක් කර ගනිමින් සිංහල ජන සංගීතය හා භාරත ජන මූල සංගීතය ස්වකීය නිර්මාණ විෂයට දායක කර ගනී.
වඩු කාර්මිකයෙකු වූ වනක්කුවත්ත වඩුගේ දොන් ජිනෝරිස් පෙරේරා හා බාලාපුවඩුගේ මැගී වෙස්ලිනා මෙන්ඩිස් යන මව්පිය යුවලට දාව අමරදේව උපත ලබන්නේ සත් දෙනෙකුගෙන් යුත් පවුලේ බාලම දරුවා ලෙසටයි. තම පියා බෞද්ධයෙකු වීමත්, මව කතෝලික තැනැත්තියක් වීමත් නිසා බෞද්ධ හා කතෝලික හර පද්ධතීන් මිශ්රවුණු පවුලක ජීවත් වීමේ හැකියාව නිතැතින්ම අමරදේවයන්ට ලැබිණි.
අමරදේව සංගීතය කෙරෙහි යොමු කරන්නේ මොරටුමුල්ල වඩු කාර්මික විද්යාලයේ වයලීන නිපදවන්නෙකු හා අලූත්වැඩියා කරන්නෙකු ලෙස සේවය කළ ඔහුගේ පියා විසිනි. අමරදේව කුඩා කළ තම මවගේ ස්තෝත්ර ගායනා වලට හිතුමනාපයේ වයලීනයේ තත් හඩවන්නට පුරුදුව සිටියේය. ඔහුගේ වැඩිමහල් සොහොයුරා විසින් ඔහුට ඉන්දියානු ශාස්ත්රීය සංගීතය උගන්වනු ලැබීම අමරදේවගේ සංගීත ජීවිතය ඔපවත් වීම සදහා පවුලෙන් ලද තවත් පිටුවහලක් විය. ඔහුට වයස අවුරුදු හත වනවිට ජපන් ටින් වයලීනයක් පියාගෙන් ලද ත්යාගයක් වශයෙන් ඔහුට හිමිවිය.
කොරලවැල්ලේ විහාරස්ථානයේ මාලාලංකාර නායක තෙරණුවන් යටතේ ස්වකීය මූලික අධ්යාපනය ලබන අමරදේවයන්ගේ සංගීත ප්රතිභාවේ අපූර්වත්වය දුටුවන් විහාරස්ථානයේ කවි හා ගාථා ගායනා කිරීම සදහා අමරදේවයන් හට ආරාධනා කරයි. අනතුරුව තම ග්රාමයේ ගීතිකා කණ්ඩායමේ නායකත්වය දැරීමට ද අමරදේවයන්ට හැකියාව ලැබෙයි.
ශී්ර සද්ධර්මෝදය බෞද්ධ මිශ්ර පාසලට ඇතුළත් වී අධ්යාපනය ලබන අමරදේව, මොරටු විද්යාලයෙන් පවත්වනු ලැබූ කවි ගායනා තරගයකින් ජයග්රහණය ලබන්නේ මේ අතරදීය. එසේම කොළඹ කලා සංගමය විසින් පවත්වනු ලැබූ ගායනා තරගයකින් ජයග්රහණය ලැබීමට අමරදේවයන් නායකත්වය දැරූ පාසල් ගායක කණ්ඩායමට හැකියාව උදා විය. මෙම ජයග්රහණ වලින් උද්දාමය ලද අමරදේවයන්ගේ පාසල් ගුරුවරු ඔහුව ලංකා ගුවන් විදුළි සේවයෙහි ගායක මඩුල්ලට ඇතුළත් කිරීමට ක්රියා කරයි. මේ අන්දමින් දක්ෂතා ප්රදර්ශනය කරන අමරදේව 1945 දී ජන කලා මණ්ඩලය විසින් පවත්වන ලද ගායන හා වයලීන තර`ගයකින් රන් පදක්කම දිනා ගැනීමට සමත් විය.
තම ප්රාථමික අධ්යාපනය නිමා කිරීමෙන් අනතුරුව ඉංග්රීසි භාෂාව සදහා ලද ශිෂ්යත්වයකින් පානදුර ශී්ර සුමංගල විද්යාලයට ඇතුළත් වීමේ හැකියාව අමරදේවයන්ට ලැබිණි. එහිදී විදුහල්පති ඞී. ටී. ප්රනාන්දු මහතා සමග දැන හැදුනුම්කමක් ඇති කර ගැනීමට ඔහුට හැකි විය. ඉන්පසු ප්රනාන්දු මහතාගේ උපකාරීත්වයෙන් කළුතර විද්යාලයටත් ඉන් අනතුරුව බලපිටිය සිද්ධාර්ථ විද්යාලයටත් ඇතුළත්ව අධ්යාපනය ලැබීමේ අවස්ථාව උදා කර ගනී.
මෙකලදී අශෝකමාලා චිත්රපටයේ රූගත කිරීම් ඇරඹෙන අතර, මොරටුවෙහි ජෙරාඞ් ජේ. පීරිස් නැමැත්තෙකු විසින් අමරදේවයන්ව එම චිත්රපටයේ සංගීතය මෙහෙය වූ මෙහොමඞ් ගවුස් මාස්ටර් වෙත හදුන්වා දෙනු ලැබීය. අමරදේවයන්ගේ ශක්යතාවයන් හදුනා ගන්නා ගවුස් මාස්ටර් විසින් තම වාදක මණ්ඩලයේ ප්රමුඛතම වයලීන් වාදක ශිල්පියා බවට අමරදේව පත් කරනු ලැබීය. 1950 වර්ෂය මැද භාගයේ දී ඉන්දියාවේ ලක්නව් නුවර භාත්ඛණ්ඬේ සංගීත අධ්යයනායතනයට ඇතුළත් වන අමරදේවයන් සංගීතය පිළිබ`දව වැඩි දුරටත් හදාරනු ලැබීය.
තම ඉගෙනීමේ කටයුතු අහවර කරන අමරදේව, මෙහොමඞ් ගවුස් සම`ග එක්ව චිත්රපටයක වැඩ ස`දහා ඉන්දියාව බලා යයි. ‘ඇයි යමෙකු කළේ ආලේ’ ගීතය සදහා ගායනයෙන්, නර්තනයෙන් හා රංගනයෙන් යන ත්රිවිධ අංශයෙන්ම දායක වීමට අමරදේව මෙහිදී සමත් විය.
ඉන්දියාවේ ලක්නව් නුවර භාත්ඛණ්ඬේ අධ්යාපන ආයතනයෙන් ලැබූ පරිචයත් සමග ලංකා ගුවන් විදුළියෙහි නිත්ය ගායකයෙකු ලෙසින් සේවයට එක්වීම තුළින්, ස්වකීය ප්රතිභාව හා දැක්ම මින් පෙර නොවූ තරම් වඩා පුළුල් ශ්රාවක ගහනයක් කරා සම්පේ්රෂණය කිරීමේ හැකියාව ඔහුට උදා විය. භාත්ඛණ්ඬේ අධ්යාපන ආයතනයේ දී ලබන සතතා අභ්යාසයන්ගේ දැනුමත් සමග දොන් ඇල්බට් පෙරේරා ලංකාවට පැමිණෙන්නේ පණ්ඩිත් වනක්කුවත්ත වඩුගේ දොන් අමරදේව ලෙසිනි. අමරණීය ආත්මයක් ලද දේවයාණන් යන අර්ථය ලද මේ නාමය ඔහුට ලබා දෙන්නේ මහාචාර්ය එදිරිවීර සරත්චන්ද්රයන් විසිනි.
මේ සමය වන විට ශ්රී ලංකාව ස්වාධීන ජාතියක් ලෙස නිදහස ලැබූ මුල්ම අවධිය වූ අතර, ශ්රී ලාංකේය අනන්යතාවයක් සහිත සංගීතය කවරක් ද යන ගැටළුව, සමාජීය ප්රාඥයන්, කලාකරුවන් හා පොදු මහජනතාව අතර විමසීමට බදුන් විය මෙම තත්ත්වයන්ට අනුකූලව ස්වදේශික ජන සංගීතය සමග, ඉන්දියාවේ දී හැදෑරූ සංගීතයත් ඇසුරු කොට ගෙන වඩා විශිෂ්ඨ වූ සංගීත වහරක් මතුකොට ගැනීමට අමරදේවයන් සමත් විය.
දකුණු ඉන්දියානු හා ද්රවිඩ සංගීත ආකෘති පිළිබද අමරදේවයන් කළ පර්යේෂණාත්මක හැදෑරීම් ඔහුගේ සංගීත භාවිතාවේ නව මානයන් අතර වියx ශ්රී ලංකාවේ අසහාය ගී පද රචකයෙකු වූ මහගමසේකරයන් හා එක්ව අමරදේවයන් විසින් කරන ලද ස්වර රචනා ශාස්ත්රීය සිංහල පද්යයේ ස්වර විභේදනයන් පිළිබ`ද වූ ඔහුගේ අනන්ය ප්රතිභාව ගවේෂණය කරන්නක් වී තිබේ. මේ වන විට අමරදේවයන්ගේ සංගීත භාවිතාව සමස්ත ජාතියක භාවමය ආත්මය නිරූපණය කරන්නක් බවට පත්ව තිබේ.
කරදිය, නළදමයන්ති ආදී කාව්යමය නාට්ය ගම්පෙරළිය, රන් සළු, දෙලොවක් අතර, ගැටවරයෝ, තුන් මං හන්දිය ආදී චිත්රපට වෙස්සන්තර නූර්තිය ආදී කෘතීන් ගණනාවකට මෙන්ම ගුවන් විදුළ හා රූපවාහිනී වැඩසටහන් වෙනුවෙන් ගීත දහස් ගණනක් ගායනා කිරීමට මෙන්ම සංගීතය නිර්මාණයට ද අමරදේවයන්ට හැකියාව ලැබිණි.
2002 වර්ෂයේ දී ඉන්දියානු පද්ම ශ්රී සම්මානයෙන් ද, 1998 වර්ෂයේ දී ශ්රී ලංකාවේ දේශමාන්ය සම්මානයෙන් ද, 1986 වර්ෂයේ දී ශ්රී ලංකාවේ කලාකීර්ති ජනාධිපති සම්මානයෙන් ද ඩබ්. ඞී. අමරදේයන් පිදුම් ලැබීය. 1967 වර්ෂයේ දී යුනෙස්කෝ මැනිලා සිම්පෝසියම හා ගවුමි සලාම් නම් වූ මාලදිවයින් ජාතික ගීය සදහා තනුව නිර්මාණයට දායක වීමෙන් ඔහු ජාත්යන්තරය තුළ ශ්රී ලාංකේය අනන්යතාවය සැලකොට තිබේ.
හෙළයේ මහා ගාන්ධර්ව ආචාර්ය ඩබ්. ඞී. අමරදේයන් සප්ත ස්වරයෙන් ශී්ර ලාංකේය සංගීත රසිකයන් අමන්දානන්දයට පත් කරමින් සංගීතවත් කළ, ගායනා කල ගීත අනන්තය අප්රමාණය. පෙර දිනයක මා පෙම් කළ යුවතිය, ඈත කදුකර හිමව් අරණේ, නිම් හිම් සෙව්වා මා සසරේ, රත්න දීප ජන්ම භූමි, ගිමන් හරින දියඹ දිගේ, හන්තාන සිහිනේ, තන්හා ආශා, සසර වසන තුරු, ආරාධනා වැනි අමරණීය ගීත රාශියක් අමරදේවයන්ගේ ගීත ගොන්න අතර පවතී.
භාෂාවේත්, නාදයේත්, හඩ මාධූර්යයේත් සුවිශිෂ්ඨ සුසංයෝගය දේශයේ මහා ගාන්ධර්ව ඩබ්. ඞී. අමරදේව ශූරීන් උත්තර භාරතීය රාගධාරී සංගීතයෙන් සිංහල ගීත ක්ෂේත්රය පෝෂණය කළ අමරණීය කලාකරුවෙකි.