ශ්රී ලාංකේය ජන
සමාජයට ආවේණික වෙමින් එහි අනන්‍ය ලක්ෂණ ප්රකට කරමින් නිර්මාණය වූ ගී විශේෂයක්
ලෙසින් ජන කවි, ජන ගායනා හදුනා ගැනීමට හැකිය. එම නිසාම
ජන කවි හා ජන ගායනා සාම්ප‍්‍රදායික ගැමි ජනයාගේ අත්දැකීම්වල කැඩපතක් ලෙස ද හැදින්විය
හැකිය. චිරාත් කාලයක් පුරා පරපුරෙන් පරපුරට, සංස්කෘතියෙන් සංකෘතියට පැවත ආ ජන කවි හා ජනගායනා තුළින් අතීත ගැමියා
විදි සියලූ දුක් කම්කටොලූ හා ඔවුන්ගේ සංස්කෘතිය තමාගේ හුරු ගැමි බස යොදා ගනිමින්
මොනවට ඉදිරිපත් කොට ඇත.
මිනිසා ශිෂ්ඨාරගත
වීමටත් පෙර යුගයේ සිට ජන කවි හා ජන ගායනා සදහා ආකෘති සකස් වන්නට ඇතැයි සිතිය
හැකිය. එනිසාම ජනකවියෙහි උපත සියවස් ගණනක් ඈතට දිව යන්නක් ලෙසින් දැක්විය හැකිය.
අතීත මානවයා සිය අදහස් ප‍්‍රකාශ කිරීමේ මාධ්‍යයක් ලෙස භාෂාව දැන හැදින ගත් දා පටන්
සිත් සතන්හි හටගත් නොයෙක් චින්තනයන් අන් අයට දැනවීමේ අරමුණ පෙරදැරිව ජන කවි,
ජන ගායනා නිර්මාණය විය. අතීත ජනයා සිය ජීවන
වෘත්තිය,
ආධ්‍යාත්මික සිතුවිලි,
ආගමික ගුණ දහම් යනාදිය පසුබිම් කර ගනිමින්,
ඒ සම්බන්ධව අදහස් දැක්වීමට භාෂාව පන්හිදක්ව
යොදා ගනිමින්,
මනා ගැළපීමක් ඇතිව පද යොදා ජන කවි,
ජන ගායනා නිර්මාණය කර ගත්හ.
එළිවැට, එළිසමය පිළිබදව නොදත් යුගයේ පවා ගැමි ජනතාව තම
අදහස් ඉදිරිපත් කළ කවි ස්වරූපය බිහි වීමේදී පුද්ගලයන් හතර දෙනෙක් හෝ ඒ ආසන්න
පිරිසක් විසින් වරින් වර පදයෙන් පදය ඉදිරිපත් කර ඇත. එක් පුද්ගලයෙක් පදයක්
ඉදිරිපත් කරන විට අනෙක් පුද්ගලයා නිහඩව සිටියි. නමුත් පද හතර එක් වී මුඛ පරම්පරාගතව
හා ලේඛනගතව විකාශය වන විට එක් පුද්ගලයෙකු විසින් මෙය ඉදිරිපත් කරනු ලැබේ.
තමා හා තම පිරිස ආරක්ෂා කරන්නා වූ අදෘශ්‍යමාන
බලවේගයක් වෙනුවෙන් ආමන්ත‍්‍රණය කිරීමට පිරිසක් එක්ව පැදි ලෙස ඉදිරිපත් කරන ජන
ගායනා ද දැකිය හැකිය. පසු යුගයේ දී විවිධ විනොදාස්වාද ක‍්‍රමවේද නිර්මාණය කර ගත්
ගැමියා ඒ සදහාද ජන ගී යොදා ගත්හ. එවන් ජන ගී ලෙස මේවරකෙළිය, ඔළි`දකෙළිය,
එළුවන් කෑම, ප‍්‍රශස්ති, වන්නම් හැදින්විය හැකිය.
ගැමි ජනයාට පෞද්ගලිකව
දැනෙන්නා වූ සුඛ දුක්ඛ හැගීම් ප‍්‍රකාශ කිරීමේ මාධ්‍යයක් වූ ජනකවි දෙවියන් උදෙසා,
පවුල් ජීවිතයේ ගෙවෙන්නා වූ දුක් ගැහැට මෙන්ම
තමන් යෙදුණු කර්මාන්තයේ විදින්නා වූ සියලූ හැගීම් ඉදිරිපත් කරයි. ඒ අනුව පතල් කවි,
පාරු කවි, පැල් කවි, පෙම් කවි, ටීකා කවි, සංවාද කවි, උපදේශාත්මක කවි ආදිය බිහි විය.
ගීතය පිළිබදව අවධානය
යොමු කිරීමේ දී එය අනෙකුත් කලා මාධ්‍යයන් මෙන් එනම් නවකතාව, කෙටිකතාව, කවිය වැනි කේවල මාධ්‍යයක් නොවේ. එය ගීත රචකයා, සංගීතඥයා, ගායකයා යන කලාකරුවන් ත‍්‍රිත්වයෙහි නිපැයුමක් ලෙසින් හදුනා ගැනීමට
හැකිය. මේ තිදෙනාගේම සාර්ථකත්වය එකී ගීතයෙහි සුන්දරත්වය, ගුණාත්මකභාවය තුළින් සාර්ථකත්වය නිර්මාණය කිරීමෙහි ලා බලපායි.
ජනප‍්‍රියත්වය පිටුපස
දුවන නූතන ගීත රැල්ල වඩාත් සම්භාව්‍ය එකක් ලෙසින් විග‍්‍රහ කිරීම අපහසුය. නමුත්
මෙහි දී විග‍්‍රහ කරනු ලබන්නේ ජන කවි, ජන
ගායනා ආශ‍්‍රය කර ගනිමින් නිර්මාණය වූ වඩාත් අපූරු ගීත කිහිපයක් පිළිබදවයි.
සාම්ප‍්‍රදායික කවි
නාද මාලා ඇසුරු කර ගනිමින් නිර්මාණය කර ඇති අග‍්‍රගණ්‍ය සරල ගීයක් ලෙස, පලංචියේ ලී ඉරුවේ අපි එකට යන ගීතය හැදින්විය
හැකිය. ගායනයෙන් සුනිල් එදිරිසිංහයන් සමගින් එඞ්වඞ් ජයකොඩිද, අපූරු සංගීතයෙන් රෝහණ වීරසිංහයන් ද, ගේය පද රචනයන් වසන්ත කුමාර කොබවක ද මීට දායක
විය.
පලංචියේ ලී ඉරුවේ අපි එකට
මල් පැන් පොදක් රහ බැලූවේ අපි එකට
එක වාඩියේ කල් ඇරියත් හිත හොදට
ඇයි මස්සිනේ පෙම් කළෙ අපි එක මලට
ඉතා අහිංසක ජීවිතයක් ගත කරන
මිතුරන් දෙදෙනෙකු අතරින් මතු වූ ආදරයක්, සෙනෙහසක් ඉදිරියේ දෙදෙනාම එක් අයෙක්ට පෙම් කිරීම මත ඇති වූ දුක්මුසු
සිතුවිලි දාමයක් ඉස්මතු කර දැක්වීම මෙම අගනා ගීතයෙහි තේමාවයි. මිතුරන් දෙදෙනා එකට
ගත කළ සෑම මෙහොතක් පිළිබදවම ඉතා සුන්දර පද පෙළක් තුළින් විද්‍යාමාන කර ඇත. පලංචියේ
ලී ඉරුවේ අපි එකට, මල් පැන් පොදක් රහ බැලූවේ අපි එකට ආදී
වශයෙනි.මෙකී අදහස, තේමාව උද්දීපනය කිරීම සදහා රෝහණ
වීරසිංහයන් විසින් යොදා ගෙන ඇත්තේ සාම්ප‍්‍රදායික ජන ගී ශෛලියෙහි ආභාසයයි. සාම්ප‍්‍රදායික
ජන ගී ශෛලියෙහි එන සුරරද සමන් යන ජන ගීය ඇසුරු කර ගනිමින් මෙහි තනුව නිර්මාණය වී
ඇත. පෙම් දම් නිසා මිතු දම් සිද දමන්න ද, හොද හිත නුඹෙ තරම් ලොවකින් ලබන්න ද යන්න පද පේළි දෙක රිද්මය මත
පිහිටා අනාඝාතාත්මක ස්වරූපයෙන් නිර්මාණය වී ඇත. මේ සදහා සමුද්‍ර ඝෝෂ විරිත යොදා
ගැනීම තුළ පද පෙළෙහි අදහස තවත් උද්දීපනය කරයි. එසේම සංගීතය නිර්මාණයේ දී ජන හඩට,
ජන ගීතයට වඩා උචිත සිතාරය, බටනලාව වැනි සංගීත භාණ්ඩ තුළින් මතුකර ඇති ස්වර
සංකලයන් තුළින් ගීතයෙහි භාවය තවත් ඔප මට්ටම් කරයි. මේ ආකාරයට ගීතයෙහි ගීතවත් බව ජන
හඩට, ජන ගීයට උචිත ලෙස නිර්මාණය වී ඇති අතර
මෙම සරල ගීතය ඉතා සාර්ථක සරල ගීයක් ලෙසින් දැකිවිය හැකිය.
දේශීය ජන නාද රටා ඇසුරින්
නිර්මාණය වූ සරල ගීයකි ‘අක්ක නගාලගෙ බොලද සිනා’ යන සරල ගීතය. පද නිර්මාණය කොට ඇත්තේ අජන්තා
රණසිංහයන් විසිනි. එහි ඇති ගැමි සංකල්පය ගැමි ශ‍්‍රැතියකට ගැයීම සදහා උචිත වූවකි.
එම නිසාම මෙම නිර්මාණය සදහා සංගීතය නිර්මාණය කරන ලද දයා රත්නසේකර මහතා විසින්
ශාන්ති කර්ම ගී ඇසුරින් තනුව නිර්මාණය කොට ඇත. ‘නෙරිය තබා සුදු සේල අදිනවා’ යන රට යකුමේ එන ශාන්තිකර්ම අන්තර්ගත ශ‍්‍රැති රදන ගුණය හා පද රටා
ගුණය මැනවින් ඇසේ. එම ගී කොටසේ ස්වර රටාවන් සාම්ප‍්‍රදායික ශාන්තිකර්ම ගී පාදයේ
නාදමාලාවේ ස්වර රටාවන්ට ඉතාමත් ළග ඇසුරක් පවතී. එමෙන්ම ගැමි ගී ගායනයේ දී
නිරන්තරයෙන්ම ඇතිවන සුවිශේෂී ලක්ෂණයක් වූ පහත් ස්වරයක සිට එකවර උස් ස්වරයක් දක්වා
නැග ගොස් ක‍්‍රමයෙන් අවරෝහණව එන ස්වභාවයක් එම ගීතයේ ද යෙදී ඇත. බෙරය, රබාන, ගෙජ්ජි හඩ වැනි දේශීය භාණ්ඩ යොදා ගනිමින් ගැමි ජනතාවට ඉතා ළං වූ,
හුරුපුරුදු වූ මිහිරි සංගීතයක් නිර්මාණය කොට
ඇත.
ජන
ගී නාද රටා පාදක කර ගත් තවත් සරල ගීයක් ලෙස අමරදේව මහතා විසින් ගයන ලද රන්වන් කරල්
සැලෙයි යන ගීතය දැක්විය හැකිය. දේශීය උඩරට නර්තන සාම්ප‍්‍රදායේ එන තුරගා වන්නම
ඇසුරු කර ගනිමින් ගී තනුව නිර්මාණය වී ඇත. මෙම ගීතයේ නාද මාලාව මෙන්ම ජාති
ලක්ෂණයන්ට තුරගා වන්නම බෙහෙවින් සමානකම් දක්වන බව කිව හැකිය.
තුරගා වන්නම මාත‍්‍රා 2/3 යන ජාති ලක්ෂණය අනුව ගයයි. එනම්,
සත්/ වෙත්ම/ හත්/ අදර........ යන
ආකාරයෙනි.
සරල ගීතයේද පද එම ජාති ලක්ෂණය අනුවම
ගයයි.
රන්/ වන්ක/ රල්/ සැලෙයි
මෙම ගීතය ගායනා කරන අමරදේවයන්ගේ දේශීය ජන හඩ
තුළින්ද මේ ගීතයේ දේශීයත්වය වඩාත් තහවුරු වන බව කිව හැකිය. එසේම දේශීය සංගීත භාණ්ඩ
ඇසුරු කර ගනිමින් තනුවට උචිත ලෙස එම භාණ්ඩ සංකලනය තුළින් ද මෙම සරල ගීතය දේශීය ජන
ගී ආරට මහත් සේ නෑකම් කියන බව පැහැදිලි කර ඇත.
මහින්ද දිසානායක ප‍්‍රවීන ගේය පද
රචකයා විසින් රචිත, සුනිල් එදිරිසිංහ කලාකරුවා විසින්
ගායනා කරන, ලප නැති සදක් ඇති නිලඹරක් කිකලෙක නමුත්
දුටු වේද ඔබත් නොපතන්න ඒ සා පුන්සදක් යන ගීතය ද දේශීය ජන ගී ආශ‍්‍රයම අනුව
නිර්මිතය. සුභාෂිතයේ එන මිනිසා හට සොදුරු ගුණ හා නුගුණ ඇත යන සුභාෂිතයේ කවියක්
පාදක කර ගනිමින් මෙය නිර්මිතය. මහින්ද දිසානායකයන්ගේ දියුණු වාග් කෝෂය, ජන සාහිත්‍ය අධ්‍යයනය, සම්භාව්‍ය සාහිත්‍ය අධ්‍යයනය මෙකී ගීතයේ පද
රචනාව නිර්මාණය සදහා නොඅඩුව බලපා ඇත.
ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි විසින්
අධ්‍යයක්ෂණය කළ දඩුබස්නාමානය ටෙලි නාට්‍ය ඉතිහාසයෙහි ඉතා වටිනා නිර්මාණයකි. දඩුබස්නාමානය
දේශීය සම්පත් උපරිම ලෙස ප‍්‍රයෝජනයට ගනිමින් විශිෂ්ඨ තේමාවක් ඉදිරිපත් කිරීමට සමත්
වූවකි. මෙහි සංගීත අධ්‍යක්ෂකවරයා වන පේ‍්‍රමසිරි කේමදාසයන් විසින් මූලිකවම හටන්
කවි ආශ‍්‍රය කර ගනිමින් මෙහි තේමා ගීතය නිර්මාණය කොට ඇත. එමෙන්ම පැරණි හෙල ගායනා
ශෛලියේ එන යාදිනී, සැහැලි, ස්තෝත‍්‍ර වැනි ගායනා කොටස් ඇසුරින් වඩා විශිෂ්ඨ තේමා වාදනයක්
නිර්මාණය කොට ඇත. මෙකී ජන නාද රටා ඇසුරු කරමින් නිර්මිත මෙම තේමා ගීතය හා තේමා
වාදනය ඔස්සේ ටෙලි නාට්‍යයේ හරය හා හැගීම මතු කිරීමට සමත් වී ඇත.
පැලේ
පැදුර හේනට අරගෙන යනවා
එලා
පැදුර මැස්සේ එහි සැතපෙනවා
ඉර
පායා ඉර මුදුනට ගියාදෝ
සද
පායා සද අවරට ගියාදෝ
ඩබ්. ඞී. අමරදේවයන්
විසින් තම සංගීත ඥාණය උපයෝගී කොටගෙන ගැමි ජන ගීයේ ආභාසය කරගෙන නිර්මාණය වූ ගීයකි.
ගැමි තරුණයාගේ කුළුදුල් වූද, නිර්ව්‍යාජ වූද ආදර සිහිනයක් බිද වැටීම
තේමාව කරගත් මෙම පද පේළිය සදහා අමරදේවයන්ගේ තම නිර්මාණශීලී සංගීත ඥාණය මනා ලෙස
උපයොගී කර ගනිමින් මිනිස් සිත් සතන් තුළ දුක පිළිබද සැබෑ වූ හැගීමක් ඇති කරමින්
මහගමසේකරයන්ගේ කවි සීපද හරහා අසන්නාගේ නෙතට කදුලක් උනන්නට සමත් වී ඇත.
සොදුරු
පෙතන් ගොඩ උයනට වැඩියාය
නපුරු
උණ කටුව පතුලේ ඇනුනාය
එක්ව
සිටි සැවොම මතු කොට මතුලාය
රාජසිංහ
දෙවි නාමෙත් මැකුණාය
මෙම හටන් කවිය ආශ‍්‍රය
කර ගනිමින් කටේ කිරි සුවද යන්නට පවා බැරි වුණා යන විශිෂ්ඨ සරල ගීතය නිර්මාණය වී
ඇත. එම කවි ගායනයේ දී යොදා ගත් ගැමි නාද මාලා උපයෝගී කොටගෙන කටේ කිරි සුවද යන්නට
පවා බැරි වුණා යන ගීතය නිර්මාණය වී ඇත.
පෙරුමන් පුරා මා
කුසට පැමිණි ආදරණීය බිලිදුනි ඔබ දුවක ද, ඔබ පුතෙකු ද වුව ඔබ මට රජ පැටියෙක් වග පවසමින් ආදරණීය මවකගේ හදවතෙහි
තම කුළුදුල් දරුවා වෙනුවෙන් උපන් උතුම් පේ‍්‍රමය හා සම්බන්ධව නිර්මිත සුදු ඇත්
පොව්වෙක් සුදු පියුම හොඩින් ගෙන පැදකුණු නොකලත් සිරි යහනේ යන මෙම ගීයෙහි හෘදයාංගම
පදවැල් බන්දුල නානායක්කාර වසම්ගෙන්. හෙළ ජන ගී තනු රටා ඇසුරින් නිර්මිත මෙම ගී
තනුව රෝහණ වීරසිංහයන්ගෙන්. නිරෝෂා විරාජිනියගේ මධුර මනෝහර හඩින් මේ ගීතය ඇසෙන
විගසම පුංචි දරුවෙකු නලවන මවකගේ මුවින් පිටවන දරු නැලවිලි ගීයක මිමිණුම් හඩ අපට
මතක් වන වග නොඅනුමානයි. රජ පැටියෙකු තම කුසින් බිහි කරන්නට මග බලාගෙන සිටින ආදරණීය
මවකගේ දරු සෙනෙහස රසිකයාගේ හදවත සමීපයෙහි මනාව ගෙනහැර පෑම සදහා රෝහණ වීරසිංහයන්
ඇසුරු කරගත් ජන ගී ආභාසය අනගිභවනීය වග මේ ගීතය රස විදින සියල්ලන්ටම වැටහෙන
කාරණයකි.
වන්නම් යනුවෙන් හදුන්වන්නේ ද ජන ගීය හා බැදුණු ගායනා විලාසයකි. මහනුවර යුගයේ කවිකාර මඩුවේ ගායනා කර ඇති කවි
විශේෂයක් වන උඩරට වන්නම් ඉන්දියාවේ පැමිණි ගණිතාලංකාර නම් බමුණෙකු විසින් රචනා
කරන්නට ඇතැයි විශ්වාසයක් පවතී. නර්තනය, ගායනය,
වාදනය යන ත‍්‍රිඅංශයෙන්ගේම පරිපූර්ණත්වයෙන් අපට
වන්නම්වල උපරිම රසවින්දනය ලැබීමට පුළුවන.
රුක් අත්තන මල මුදුනේ
ගීතය මහින්ද අල්ගමයන්ගේ අපුර්වතම ගී පද රටාවට, නන්දා මාලනියගේම අපූර්වතම හඩින් හැඩවෙන මෙම ගීතය උකුසා වන්නම ඇසුරින්
පෝෂනය වූ ගී තනුවක් ලෙසින් හදුනා ගැනීමට හැකිය. විශේෂයෙන් ගීතයේ පූර්ව වාදනයේ ස්වර
රටාවන් සාම්ප‍්‍රදායික උකුසා වන්නමෙහි සුවර රටාවන්ට ඉතාමත්ම ළග ඇසුරක් පවතී. උකුසා
වන්නම අපට හමුවන්නේ උඩරට වන්නම් දහඅට අතරිනුයි. ගීතය පුරාවටම උකුසා වන්නමේ ස්වර
සංගති, නාද රටා හරි හරියට ගලපමින් වඩා සාර්ථක
ගැමි ජනයාට ඉතා ළං වූ හුරුපුරුදු මිහිරි සංගීතයක් නිර්මාණය කොට ඇත.
සිංහල ජන නාට්‍ය අතර
කෝලම්වලට හිමි වන්නේ වැදගත් තැනකි. සොකරිය තරම් පහසු නොවන කෝලම් සදහා පිළිගත්
සිද්ධාන්ත පවතී. වෙස් මුහුණු නාට්‍ය ලෙසින් ද කෝලම් හදුන්වන අතර දකුණු පළාතේ
වෙරළබඩ ගම්මානවල කෝලම් ජනනාට්‍ය ප‍්‍රසිද්ධියට පත් වී ඇත. කෝලම් නාට්‍යයේ කතා
වස්තු නිරූපණයේ දී මාධ්‍ය වශයෙන් උපයෝගී කර ගන්නේ කවි කීම හා හිටිවන සංවාදයයි.
නාට්‍ය ස්වරූපයෙන් ඉදිරිපත් කිරීම සදහා කවියට නගා සකස් කරන ලද කතා වස්තු කිහිපයක්
කෝලම් නාට්‍ය කණ්ඩායම සතුය. ඉනි එකකි ලෙංචිනා කෝලම. සුනිල් එදිරිසිංහයන්ගේ විශිෂ්ඨ
ගායනාවෙන් හැඩවෙන ගීයකි ලෙංචිනා මගෙ නංගියේ.
රත්න ශී‍්‍ර විජේසිංහයන්ගේ ගේය පද වලින් හා රෝහණ වීරසිංහයන්ගේ විශිෂ්ඨ
සගීතයෙන් සුපෝෂණය වූ මෙම ගීතය ආභාසය ලබන්නේ කෝලම් ගී තනු වලිනි. ගීතය ගායනා කරන
සුනිල් එදිරිසිංහයන්ගේ දේශීය ජන හඩ තුළින් මේ ගීතයේ දේශීයත්වය වඩ වඩාත් තහවුරු කරන
බව නොකිවමනාය. එසේම දේශීය සංගීත භාණ්ඩ ඇසුරු කර ගනිමින් තනුවට උචිත ලෙස එම භාණ්ඩ
සංකලනය තුළින් ද මෙම සරල ගීතය දේශීය ජන ගී ආරට මහත් සේ නෑකම් කියන බව තවදුරටත්
ඔප්පු කරයි.
මීට අමතරව සිංහල ගීත
ක්ෂෙත‍්‍රයේ ගීත රාශියක් ජන ගී ඇසුරින් නිර්මාණය වී ඇත. කදුළු හෙලා නෑඹිලියට සහල්
ගරන අම්මා, සද සාවී මා, සාරි පොඩිත්තක් ඇදගෙන, මල්සරා
බැල්ම හෙලා මගේ කනට කොදුරනවා, සාර සදිසි පෙති පේර නෙලාලා වැනි ගීත ද
ජන ගී තනු රටා ඇසුරින් නිර්මාණය වී ඇත.
කර්කෂ
වූ මහ පොළොවකි. වියළී තැලී පොඩි වී ගිය මහා මූසල කාන්තාරයකි. ගහ කොළ මලානිකව
ගොසින්. පරව යන්නට සැරසෙන මල් ගොමු මට නවතා ගන්නට හැකි නම්. මා දුටු සොබාදහමේ
සුන්දරත්වය කොහි ද අද.
